Ecuador & de Galapagos eilanden: when dreams come true

7 mei 2018 - Quito, Ecuador

De Galapagos eilanden stonden hoog op onze bucketlist. We hadden nog niets gepland of geboekt, we hoopten op een last minute aanbieding voor een cruise rond de eilanden. Daarom reisden we in Ecuador, met een korte stop in de koloniale stad Cuenca, snel door naar Guayaquil (een niet zo mooie, niet koloniale stad). Vanaf hier kun je naar de Galapagos eilanden vliegen. Tenzij je pech hebt, zoals wij, en alle vluchten voor de rest van de week volgeboekt zijn. We baalden enorm, want we wilden geen moment langer in Guayaquil blijven, we vonden het een verschrikkelijke stad. Daarom besloten we eerst door Ecuador naar Quito te reizen en vanaf naar Galapagos te vliegen.

Droom 1: Chimborazo vulkaan beklimmen
Het beklimmen van de Chimborazo vulkaan stond al lang op Jordi's verlanglijstje en dit moest Britt in Nederland al vele malen aanhoren. Twee feitjes: 1) de Chimborazo is de hoogste vulkaan van Ecuador (6.310 meter) en 2) deze staat ook op de nationale vlag afgebeeld. Om de klim naar de top voor te bereiden, moesten we 2 acclimatisatie wandelingen doen naar 5.300 meter, en slapen in de Refugio op 4.850 meter Dit is nog hoger dan de Mont Blanc! Slapen op deze hoogte is dus al een hele opgave. Britt besloot niet mee naar de top te gaan , want ' is 10 a 12 uur klimmen, middenin de nacht, ijskoud, weinig zuurstof, met grote kans dat je de top niet eens haalt (slechts 30%), eigenlijk nog wel leuk?'. Voor Jordi wel, die was op zoek naar een uitdaging. En die vond ie! 'S ochtends deden we samen de 2e acclimatisatie hike naar de 5.300 meter (wat al pittig was!) en daarna probeerde Jordi een paar uurtjes te slapen. Om 22.00 uur was het tijd om op te staan, extra dikke klimkleding en de klimgordel aan te doen en om 23.00 uur ging Jordi met gids op pad (en Britt terug naar bed). In het pikdonker, met hoofdlampen aan, begon het avontuur met als doel om voor 6.15 uur op de top te staan en de zonsopkomst te zien. Het begon makkelijk, maar de laatste 2 uur van de klim was een zware opgave! Het was ontzettend stijl, je zakte weg in de sneeuw, zelfs met grampons aan, en ook het gebrek aan zuurstof begon een rol te spelen. Na 6.000 meter hoogte heb je nog maar 41-45% zuurstof vergeleken met zeeniveau, dus je moet 2x ademhappen, voor dezelfde hoeveelheid zuurstof. Het bereiken van de top was een magisch moment en voor Jordi een droom die uitkwam. Het was kraakhelder weer, je had schitterend uitzicht en het was ook heel erg koud (met -15 graden was al het drinkwater bevroren). Britt was super trots dat Jordi het gehaald had en weer veilig beneden was.

Nadat Jordi was bijgekomen van de beklimming, gingen we door naar het Quilotoa krater meer. We deden een hele mooie wandeling om het azuurblauwe meer heen. Daarna gingen we door naar de volgende vulkaan, de Cotopaxi. Dit is de hoogste, actieve vulkaan ter wereld (volgens de Ecuadorianen). Dit keer niet naar de top, maar we hebben een mooie hike naar de gletsjer gemaakt. We sliepen aan de rand van het park in een gezellig hostel, waar de eigenaar ons trakteerde op een lokaal drankje en dito muziek. Vanaf de Cotopaxi pakten we de bus naar Quito. Weer zo'n mooie, Zuid-Amerikaanse stad met een historisch centrum. We deden hier nog even de laatste inkopen en vlogen daarna eindelijk naar... Galapagos!

Droom 2: Galapagos eilanden
Vanuit de lucht kwamen de verschillende eilanden en het turquoise water al in zicht. We hadden 2,5 dag de tijd om op eigen houtje te ' eilandhoppen', voordat onze 6-daagse cruise begon. We pakten snel de ferry naar ons eerste eiland: Isla Isabela. Hier hebben we gesnorkeld met zeeleeuwen, -leguanen, en -schilpadden. Daarna vertrokken we naar het volgende eiland: Santa Cruz. Dit is het 'hoofdeiland', waar de meeste mensen wonen. We gingen naar Tortuga Bay om te zwemmen en zagen Pelikanen, 'white tip sharkes', opnieuw zeeleguanen en mockingbirds. Later gingen we naar het Charles Darwin research centre. Op de terugweg werden we door een chef-kok uitgenodigd om 's avonds gratis te komen proefeten in een (later te openen) luxe restaurant. Daar zeiden wij als typische Nederlanders natuurlijk geen 'nee' tegen. Het was heerlijk!

De dag erna werden we door onze boot opgepikt en kon onze cruise beginnen. We zagen super grote landschildpadden, parelwitte zandstranden en vulkanische eilanden met bijzondere dieren, zoals blue footed boobies, Nazca boobies, zee- en landleguanen, fregatvogels en heel veel schattige zeeleeuwen. 20% van de diersoorten komt alleen op Galapagos voor, vaak ook alleen op een specifiek eiland. Bijzonder om de evolutietheorie van Darwin met eigen ogen te aanschouwen! Na 6 dagen op de boot en de eilanden, kwam er (helaas) een eind aan de cruise en aan onze reis door Galapagos. We namen afscheid van de leuke groep mensen die we leerden kennen, verlieten onze mini kajuit en vlogen weer terug naar Quito, om ons klaar te maken voor het laatste land dat we tijdens deze reis gaan bezoeken: 
Colombia: 'where everyone is moving on the beat, and the beat is Salsa'!

PS. Kijk bij 'Video' voor onze filmpjes van Galapagos. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Sonja Schaeken:
    8 mei 2018
    Schitterende foto's, ben niet snel jaloers maar nu wel. Zou er ook wel willen zitten. En nu de salsa leren dansen in Colombia. Heel veel plezier xxx.
  2. Marjo en Ruud:
    8 mei 2018
    Jor, wat een prestatie, het beklimmen van de Chimborazo vulkaan en wat ben ik blij dat je weer veilig beneden aangekomen bent! En Britt, ik snap heel goed dat jij die uitdaging niet aangegaan bent, het klinkt nogal heftig. Maar dan aansluitend die prachtige eilandtoer, meer dan verdiend na die inspanning . Wat is de natuur toch prachtig. En dan nu de laatste etappe, Colombia. Geniet er van.
  3. Yvonne:
    9 mei 2018
    Weer hele mooie herinneringen gemaakt en zo te lezen aardig jullie grenzen verlegd! Wat ‘n natuurgeweld! Verbazend hoe mooi het daar is!
    Zet het op de bucketlist ;)
    Enjoy Colombia en als jullie terug zijn maar eens n salsa-avondje organiseren 😀 dikke kus en knuffels van ons xoxoxo
  4. Gert en Marianne:
    10 mei 2018
    Wat n mooie foto's en videobeelden. Wederom de reis van jullie leven. Zoiets is gewoon verslavend want mijn ervaring is dat je steeds meer wil zien...spannend allemaal! Veel plezier en droom maar lekker van jullie volgende bestemming. Gr. Gert en Marianne